İstanbul havalimanı yurtdışı ucuşları için mutlaka 3 saat önce gidin diyen arkadaşlarıma uyup, 07.45 uçağı için 03.45’te kalkıp 04.00’da yola çıktım. Bir önceki gün yeni konseptimiz olan Leblon burgeri açmıştık. Sabah 09.00’dan gece 23.00’a kdar dükkanda hiç oturmadan çalıştım, eve gel valiz yap, duş yap yat derken zaten saat 01.30 olmuştu… Yani anlayacağınız 2 saatlik uyku ve yorgun bir vücutla koyuldum yola. Sabah bomboş trafikte alana gelmem 40 dakika, havalimanında check-in işleri 15 dakika sürdü. Yani 2 saat önceden gelmek gayet yeterli imiş uykumuzdan vererek öğrendik.
Neyse efendim, uçağımız zamanında kalktı, ilk durak ver elini Oslo. Thy ile Oslo’ya direkt uçuş 3 saat sürüyor. Uçaklarda pek uyuyamam, o yüzden bir de film seyrederek geldim Oslo’ya. Burada Cem’le buluşup, Longyearbyen denen, Svalbard adasındaki ilk durağımıza gideceğiz. Cem’in Dubai Oslo uçuşu da benden yaklaşık birbuçuk saat sonra geldi. Havalimanında biraz sohbet muhabbetten sonra (çocukluk arkadaşıyız, özlemişiz birbirimizi) ara uçuş için uçağa gidiyoruz, fakat bir pasaport sırası, akıllara ziyan. Svalbard aslında Norveçe bağlı ama bazı bölgelerini Ruslar yönetiyor, tuhaf bir durum o yüzden, uluslararası kontuardan pasaporttan geçerek girmek lazım. Avrupa birliği kuyruğu 100 metre, Avrupa birliği olmayanda ise kimse yok 
Vay beeeee dedik girdik, tıpış tıpış geçtik uçağa bindik. Oslo’dan Longyearbyen’e yolculuk 3 saat. Norveç’in ne kadar kuzeyde olduğunu düşünün, oradan 3 saat daha uçuş düşünün, işte o kadar daha gideceğiz. İstanbul Oslo 3 saat, Oslo Longyearbyen de 3 saat, o kadar kuzeye gidiyoruz. Kuzey kutbuna…
Longyearbyen “uzun yıl kasabası” demek . Geldigimizde neden böyle dediklerini anlamak zor değil. Uçak iniş için alçalırken, ortam sizi etkilemeye başlıyor. Her yer kilometrelerce bembeyaz. Heryer bembeyaz… Heryer … Küçücük bir havalimanı… Ama dışarı çıkınca ortam bambaşka… Kendimi bir bilim kurgu filminde gibi hissettim ilk anda, içim bir tuhaf oldu, anlatılmaz bir duygu… Doğa o kadar büyük , o kadar heybetli ki, etkilenmemek imkansız. Saat akşam üstü 5 civarı, hemen shuttle otobüsüne atlayıp kalacağımız otele geliyoruz, zaten yol alandan Longyearbyen merkeze 7-8 km. Burası uzun yıl kasabası, kışları karanlık, bahar ve yazları ise hep aydınlık… Burada yıl geçmiyor, çok uzun, hele kışları sürekli -30 -35 -50 derece … Burası uzun yıl kasabası…
Otele yerleşip biraz yürüyelim diye keşfe çıkıp 8 km yürüdük kasabayı alttan üste. Burası hemen hemen tüm ada gibi bir maden kasabası. Sol yamaçta, yukarıda eski madeni her yerden görebiliyorsunuz. Herşeyi var, okul, lokanta, mülki hizmetler, oteller, outdoor kıyafet mağazaları… Kışın 700 nüfus kalıyormuş, bahar ve yaz ise 2700-3000 civarı… Turistlerle bile düşündüğünüzde sokaklar bomboş, yollar tamamen buz, her yer karlar altında… 7 km filan yürüdük ve madencilerin lokantası denen yerde birer burger yedik, tekrar yürüyerek otele döndük. Kelimelerle ifade edemiyorum ama olağanüstü etkileyici bir doğa, heybetli dağlar ve bir renk var burada… Bakmaya doyamıyorum… Uzun ve yorucu bir gündü. Saat 23.18, hava daha kararmadı bile pırıl pırıl aydınlık ne zaman hafif kararır bilemedim. Artık uyku zamanı, perdeleri çektik biraz uyumak lazım, sabah buraların en geleneksel olayı köpekli kızaklı koşu turu bizi bekliyor…
Yorumlar