Gün 11 Lago Grey

Bu günkü yazıma aslında dün geceden başlamam lazım, zira ranzada alt katımda yatan Avustralyalı amca makinali tüfek gibi horladığından, geceyi sabaha bağladım. Bir ara o kadar tepem atti ki (çünkü saniye es vermedi bütün gece horlaması) kalktım, ayakkabılarımı giydim dedim gidip lobi salon filan bir yerde yatayım. Ulan koridorda yürüyorum ışık yok, resepsiyona geldim zifiri karanlık, milletin oturup sosyalleştiği sofa alanı zifiri karanlık. Tam Amerikan korku filmlerindeki köşeden bir sapık bıçakla çıkar, maskelidir ve kahramanımızın üzerine atlar sahnesi canlandı gözümde… Zira gençlik dağ kampı gibi bir yerdeyiz. Hemennnn tornistan döndüm odaya. Neyse işte sabaha kadar horultular arasında uyuyamayarak muhteşem bir gece geçirdim anlayacağınız.

Sabah da bu geceden mütevellit huysuz başladı. Huysuzken hiç çekilmem yalan yok ve kahvaltı ile turun ilk yarım saati müthiş suratsızdım, fakat sonrasında modum düzeldi. Güne yine bir tilki görerek başladık ki rehberimiz, bu türün çakal tilki karışımı bir tür olduğundan bahsetti. Neyse bugün Lago Grey tarafına gidiyoruz. Yani Grey buzulundan akan sularla oluşan göl. Önce nehir boyunca inişli çıkışlı bir 11 kilometremiz var. İlk 5 km.de yavaş ekip bölünerek roketten ayrılıyor, onlardan sonra bizim ekip hızlanıyor. Bugün baya baya hızlıyız, rehberimiz Jorge bizdeki zehrin böyle tın tın giderek geçmeyeceğini anladı. Yine muhteşem bir doğada ilerliyoruz, dağlardan gelen akarsular, zirvesi karlı dağlar, tarih boyunca farklı farklı katlardan oluşmuş muhteşem kahverengi tonlarındaki daha kısa dağlar ve tepeleri…

Gideceğimiz nehrin adının gri olması, buzdan ve kayadan dolayı oluşan sedimantasyondan dolayı oluyormuş. Daha da detaylı jeoloji bilgisi bende mevcut değil valla olsa anlatırdım seve seve. 11 km.de Lago Grey barakasına geliyoruz. O da en az bizim baraka kadar donanımlı ve lüks, burada mola vermeden direk göle ilerliyoruz birkaç km. daha. En sonunda karşımızda Grey buzulu ve önündeki gölü. Buzuldan kopan parçalar hemen önümüzdeki koya yanaşmış, görüntu harika. Hatta 1 ay önce devasa bir parça daha kopmuş, o da iceberg şeklinde buzuldan ayrı bir kaç yüz metre önünde duruyor. Burada Jorge bizi kayalardan indirerek direk göle kadar getirdi ki, bizden başka hiçbir deli inmedi, çünkü oldukça dik kayalar ve teknik bir iniş.

Cem’le ben burada ayakları buzların arasından göle soktuk, 15 saniyede ayakta his gitti, o derece soğuktu maşallah . Süper keyifli bir deneyim. Buzulun karşısında sandviçlerimizi yedik, biraz dinlendik, sonra dönüş yoluna geçtik.

Ana parkurdan çıkıp göle in çık ile gidişimiz 13 km.den biraz fazla sürdü. Dönüşte Jorge gazı açtı, en hızlılar bu grupta diye saatte 5,5 km/h hızda gidiyoruz, dağ tepe tırmanarak inerek. Bu tempo da ekipteki bir iki kişiyi zorlayınca yavaşladık, bu şekilde bile 26 km.yi 1 saatlik yemek molası dahil, 8 saat 45 dakikada bitirdik…

Oldukça verimli bir gündü, gelir gelmez biraz dinlenip, yemeğe indik. Çorba, et patates ve salata ile bütün gün yıpranan bacaklara mazotu bastık. Kaldığımız barakada sıcak su imkanlı duşlar var ama 6 tane. Yemekten hemen sonra bir baktım duş boş, hemen 5 dakikada hızlı bir duş sonrası, bir sonraki gün için toplantı yaptık. Yarın bu barakadan ayrılıp taşıyıcılarla beraber yürüyerek, fransız vadisinden de geçerek Cuernos’a gidecegiz. Yarın akşam Cem’le ben barınakta değil çadırda kalacağız. Şartlar her geçen gün zorlaşıyor ama ben bundan son derece keyif alıyorum, bakalım yarın nasıl olacak…

22.02.2018 / saat 20:20